(بیوگرافی گابریل گارسیا مارکز)

شرح: “گابریل خوزه گارسیا مارکز” در روز ۶ مارس سال ۱۹۲۷ میلادی در در دهکده آرکاتاکا در منطقه سانتامارا کشور کلمبیا زاده شد. او روزنامه نگار، رمان نویس، ناشر و فعال سیاسی کلمبیایی می باشد. گابریل بین مردم کشورهای آمریکای لاتین با نام گابو یا گابیتو (برای تحبیب) مشهور است و پس از درگیری با رییس دولت کلمبیا و تحت تعقیب قرار گرفتنش در مکزیک زندگی را می گذاراند. گابریل در سال ۱۹۴۱ اولين نوشته های خویش را در روزنامه ای به نام Juventude که مخصوص شاگردان دبيرستانی بود منتشر نمود و در سال ۱۹۴۷ به تحصيل رشته حقوق در دانشگاه بوگوتا روی آورد. در سال ۱۹۶۵ شروع به نوشتن رمان صد سال تنهايی کرد و آن را در سال ۱۹۶۸ به اتمام رساند که به عقيده اکثر منتقدان، این رمان شاهکار او به شمار می آید. او در سال ۱۹۸۲ برای این رمان، جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد. وی در سال ۱۹۹۹ رسما مرد سال آمريکای لاتین شناخته شد و در سال ۲۰۰۰ مردم کلمبيا با ارسال طومارهايی خواستار پذيرش رياست جمهوری کلمبيا توسط مارکز بودند که وی نپذيرفت. او یکی از نویسندگان پیشگام سبک ادبی رئالیسم جادویی است، گرچه تمام آثارش را نمی‌توان در این سبک طبقه‌ ندی کرد.

بقیه زندگینامه گابریل گارسیا مارکز در ادامه مطلب…

شرح حال و حاصل عمر گابریل گارسیا مارکز از زبان خودش:
– در سن ۱۵ سالگی آموختم كه مادران از همه بهتر می دانند، و گاهی اوقات پدران هم.
– در سن ۲۰ سالگی یاد گرفتم كه كار خلاف فایده ای ندارد، حتی اگر با مهارت انجام شود.
– در سن ۲۵ سالگی دانستم كه یك نوزاد، مادر را از داشتن یك روز هشت ساعته و پدر را از داشتن یك شب هشت ساعته، محروم می‌كند.
– در سن ۳۰ سالگی پی بردم كه قدرت، جاذبه مرد است و جاذبه، قدرت زن.
– در سن ۳۵ سالگی متوجه شدم كه آینده چیزی نیست كه انسان به ارث ببرد، بلكه چیزی است كه خود می‌سازد.
– در سن ۴۰ سالگی آموختم كه رمز خوشبخت زیستن، در آن نیست كه كاری را كه دوست داریم انجام دهیم، بلكه در این است كه كاری را كه انجام می‌دهیم دوست داشته باشیم.
– در سن ۴۵ سالگی یاد گرفتم كه ۱۰ درصد از زندگی چیزهایی است كه برای انسان اتفاق می افتد و ۹۰ درصد آن است كه چگونه نسبت به آن واكنش نشان می‌دهند.
– در سن ۵۰ سالگی پی بردم كه كتاب بهترین دوست انسان و پیروی كوركورانه بد ترین دشمن وی است.
– در سن ۵۵ سالگی پی بردم كه تصمیمات كوچك را باید با مغز گرفت و تصمیمات بزرگ را با قلب.
– در سن ۶۰ سالگی متوجه شدم كه بدون عشق می‌توان ایثار كرد اما بدون ایثار هرگز نمی توان عشق ورزید.
– در سن ۶۵ سالگی آموختم كه انسان برای لذت بردن از عمری دراز، باید بعد از خوردن آنچه لازم است، آنچه را نیز كه میل دارد بخورد.
– در سن ۷۰ سالگی یاد گرفتم كه زندگی مساله در اختیار داشتن كارت های خوب نیست، بلكه خوب بازی كردن با كارت های بد است.
– در سن ۷۵ سالگی دانستم كه انسان تا وقتی فكر می‌كند نارس است، به رشد و كمال خود ادامه می‌دهد و به محض آنكه گمان كرد رسیده شده است، دچار آفت می‌شود.
– در سن ۸۰ سالگی پی بردم كه دوست داشتن و مورد محبت قرار گرفتن بزرگترین لذت دنیا است.
– در سن ۸۵ سالگی دریافتم كه همانا زندگی زیباست.

معرفی کتاب ها و آثار گابریل گارسیا مارکز:
طوفان برگ،  زیستن برای باز گفتن، زائران غریب، ساعت نحس، وقایع نگاری یک قتل از پیش اعلام شده، صد سال تنهایی، پاییز پدر سالار، خانه بزرگ، یادداشت های روز تنهایی و… این بود زندگینامه گابریل گارسیا مارکز