(بیوگرافی فرناندو پسوا)
شرح: “فرناندو آنتونیو نگورا دسیبرا پسوا” معروف به فرناندو پسوا در ماه ژوئن سال ۱۸۸۸ میلادی در شهر لیسبون کشور پرتغال دیده به جهان گشود. او تا هنگام فوت، کمابیش ناشناخته و گمنام ماند ولی اینک نویسنده بحث برانگیر جهان و یکی از بزرگترین چهره های درخشان ادبیات نو به شمار می آید. پدر او، منتقد موسیقی و مادرش نیز زنی دانش آموخته از “آزورن”(Azoren) بود. پسوا پس از مرگ پدرش در سال ۱۸۹۳ میلادی ده سال (از سال ۱۸۹۵تا سال ۱۹۰۵) را در “دوربان” (Durban) افریقای جنوبی به سر برد. چونکه مادرش با مشاوری پرتغالی ازدواج کرده بود و همین دلیل به آنجا رفتند. در این مدت، زبان انگلیسی را فرا گرفت و با اندیشه روشنفکری آشنا گشت. در سال ۱۹۰۶ میلادی به لیسابون بازگشت و می‌خواست که در رشته ادبیات به تحصیل دانش بپردازد، ولی پس از یک سال فکر آن را از سر بیرون کرد. در سال ۱۹۰۷ میلادی نیز در اندیشه پایه گذاری چاپخانه ای فرو رفت و پس از چند ماه ورشکست شد. او در سال ۱۹۰۸ میلادی نمایندگی شرکت های تجاری را قبول کرد و تا پایان زندگی همین شغل را ادامه داد.
وی دچار بیماری “چندشخصیتی” (multiple personality) بود. این بیماری نیز نوعی آشفتگی روانی است که در اثر تنش و یا فشارهای ناشی از برآورده نشدن نیازهای روحی- جسمی (به سبب عملکرد عوامل برونی یا درونی) ایجاد میشود و نوعی از بیماری کلی “روان‌نژندی” (نوروتیک) به شمار می آید. در این بیماری شخص دارای چند شخصیتی به کلی “دیگرگون” است که چه بسا در تضاد با یکدیگر باشند. سنگینی این بیماری چنان بود که فرناندو پسوا همزادهای خود را “نامگذاری” و برای آنها مدرک تحصیلی و شغل و حتی سلیقه و فرم و مفهومی که سروده را در بر می‌گرفت، انتخاب کرد.
بقیه زندگینامه فرناندو پسوا در ادامه مطلب…
کتاب دلواپسی که وی بیش از بیست سال زمان برای نوشتن آن گذاشت، سندی فراموش نشدنی از اندوه هستی گرایانه وی می باشد. این کتاب به موضوعاتی چون پیدایش انسان، مفهوم زندگی و اسرار من ِ خویش می پردازد. پس از پیدا کردن دوباره دست نوشته های وی در سال ۱۹۸۲ میلادی نیز جهانیان بی درنگ به شایستگی های ستودنی فرناندو پسوا پی بردند و دریافتند که وی همزمان بزرگترین نویسنده قرن پرتغال، نخستین پایه گذار مدرنیسم در کشورش و همچنین نیز نخستین ایجاد کننده پست مدرنیسم در جهان بوده است. او به شدت تحت تأثیر ژرف اندیشی و جهان نگری “خیام” بود و هرجا که فرصتی به دست آورده، لب به ستایش او گشوده است. کتاب دلواپسی نیز به گونه ای با اندیشه خیام گره خورده است. پسوا در زمینه سرایندگی، غولی است که شانه به شانه ریلکه می‌ساید و بنا به گفته منتقدان اروپایی، چیزی از سروده ها و نثر شکسپیر و قدرت بیان او کم و کسر ندارد. سرانجام فرناندو پسوا در سی ام نوامبر ۱۹۳۵ به سبب بیماری کبدی (گونه‌ای قولنج کبد) درگذشت. این بود مختصری از زندگینامه فرناندو پسوا