(بیوگرافی محمد حسین صفای اصفهانی)
شرح: محمد حسین صفای اصفهانی در سال ۱۲۳۱ – ۱۲۶۹ هجری- در فریدون شهر متولد شد. وی در آغاز جوانی به تهران رفت و هنوز بیست سال نداشت که به مسلک تصوف گرائید. او پس از چندی با میرزا محمد رضا مستشار الملک وزیر خراسان آشنا شد وهمراه میرزا به مشهد رفت و در این شهر سکونت گزید. اقامت طولانی مدت صفا در مشهد تا زمان مرگ ادامه یافت و پس از درگذشت مستشار الملک، فرزندش میرزا علی محمد مؤتمن السلطنه که به حکومت خراسان رسیده بود همچنان صفا را گرامی داشت. صفا در طول زندگی خود گوشه نشینی و عزلت پیشه نمود و در سراسر عمر تجرد اختیار کرد. شهرت صفای اصفهانی در غزل های زیبا و دلکش اوست که دارای وزن خاصی است و به همین دلیلچهره مشخصی به این شاعر صوفی مسلک بخشیده است. در اشعار صفا رگه هایی قوی از تصوف و عرفان نیز مشاهده می شود که از روحیه گوشه نشینی و درویشانه شاعر نشأت می گیرد.
آثار به یاد گار مانده از این شاعر غزل سرا عبارتند از: دیوان اشعار او مشتمل بر غزل، قصیده، رباعی و یک مثنوی به سبک گلشن راز شیخ محمود شبستری. صفا در سال ۱۳۱۴ بیمار شد و این بیماری که تا زمان مرگش بطور انجامید .وی در سال ۱۳۲۲ ه.ق درگذشت. این بود مختصری از زندگینامه محمد حسین صفای اصفهانی.