ابوالنجم احمد بن قوص بن احمد دامغانی
منوچهری
شرح: “ابوالنجم احمد بن قوص بن احمد دامغانی” ، با تخلص منوچهری، شاعر نیمه ی نخست قرن ۵ ه.ق می باشد. او پس از تحصیل علوم و فضایل به حضور امیر منوچهر فلک المعالی پسر شمس المعالی امیرقابوس و شمگیر والی گرگان رسید و از این رو تخلص منوچهری را به وی داده اند. منوچهری بر ادب عربی و اشعار شاعران عرب و بر احوال و آثار شاعران پارسی احاطه داشت و نیز بر علوم دینی واقف بود و در دربار سلطان محمود غزنوی جایگاهی والا داشت. او ظاهراً مبتکر سبک شعری مسمط می باشد. دیوان منوچهری مکرر به طبع رسیده و قریب به سه هزار بیت دارد. درگذشت منوچهری در سال ۴۳۲ هجری قمری بوده، و گویا در جوانی دار فانی را وداع گفته است.
گردآوری و بازنشر: اس ام اس کده