بیوگرافی، زندگینامه و آثار هلالی جغتایی

شرح: “بدرالدین هلالی استرآبادی” یکی از نامی ترین شاعران اواخر قرن نهم و اوایل قرن دهم می باشد، که اصالتاً از ترکان حغتایی است. وی در هرات دیده به جهان گشود و از ملازمان امیر علیشیر نوایی بوده است. شهرت هلالی در شعر غزل می باشد و مثنویهای شاه و درویش (شاه و گدا)، صفات العاشقین و لیلی و مجنون او نیز معروف می باشند. امیر عبیدالله خان ازبک هلالی را به دلیل کینه ی شخصی به تشیع متهم کرد و به قتل رسانید (این که هلالی واقعا شیعه بوده یا نه را از روی اشعارش نمیتوان استخراج کرد چرا که او در آثارش گاه از خلفای راشدین و گاه از ائمه ی شیعه نام برده و چنان می نماید که به مقتضای زمان به این سو و آن سو متمایل می شده است). حکایت شده است که سیف الله نامی در قتل هلالی ساعی بود و از این جهت سال مرگ وی را به ابجد با عبارت «سیف‌الله کشت» (معادل ۹۳۶ هجری قمری) ثبت نموده اند. آثار هلالی جغتایی در گنجور به همت دوست گرامی آقای علی پیسپار و با استفاده از نسخه ی تصحیح شده توسط شادروان سعید نفیسی در دسترس قرار گرفته است.

آثار هلالی در گنجور:
رباعیات
مخمس
شاه و درویش
غزلیات
قصاید
قطعات

گردآوری و بازنشر: اس ام اس کده