شعر غزل عاشقانه (کسی که در رهش از پا و سر خبردار است)

کسی که در رهش از پا و سر خبردار است
نه عاشق است که در بند کفش و دستار است
غمی به گرد دلم جلو‌ه گر شده که از آن
غباری ار بنشیند بر آسمان بار است
بدیگران ببر ای باد بوی نومیدی
که در خرابه ی ما زین متاع بسیار است
بر آستانه او عاشقانه جان درباخت
رضی که در غم عشقش هنوز بیمار است

شاعر: رضی الدین آرتیمانی

گردآوری و بازنشر: اس ام اس کده

غزل آنچنان داده عشق جوش مرا

برگرفته از غزلیات: رضی الدین آرتیمانی

آنچنان داده عشق جوش مرا
که ز سر رفته عقل و هوش مرا
عقل کلی شده فراموشم
بسکه مالیده عشق گوش مرا
نه چنانم ز مستی دوشین
که کشیدن توان به دوش مرا
در خروشم ز شور چون دریا
نتوان ساختن خموش مرا
عاقبت می‌پرستی تو رضی
می فروشد به می فروش مرا

گردآوری و بازنشر: اس ام اس کده

شعر غزل چیست؟

تعریف و توضیح شعر غزل

شرح: لفظ غزل در لغت به معنای حدیث عشق، عاشقی کردن، و عشق باختن می باشد.
در زبان و اصطلاح ادبیات پارسی، غزل قالب شعر می باشد که در آن مصراع اول شعر و مصراع های زوج دارای یک قافیه هستند و تعداد ابیات آن شعر به طور میانگین بین ۵ تا ۱۲ بیت است. بدین دلیل اینکه این گونه اشعار، بیشتر، در بردارنده ی سخنان عاشقانه می باشد، شاعران پارسی آن را غزل نام نهاده اند.
از جمله غزل سرایان بلند آوازه در ادبیات عرفانی کهن می توان به شاعرانی چون سعدی، مولوی، حافظ ، عراقی، و خواجوی کرمانی اشاره کرد.
غزل مشتق از مغازلت می بشد، و مغازلت نیز عشق بازی با زنان و حدیث کردن با آنها است. و به زبان سخن شناسان غزل آن را گویند که مشتمل بر وصف شکل و شمایل محبوب و شرح نکایت و حکایت حال محب باشد و به نعمت جمال وصف زلف و خال و بیان هجرو وصال آراسته باشد.
هر شعر که مقصور باشد بر فنون عشقیات از وصف زلف خال و حکایت وصل و هجر و تشوق به ذکر ریاحین و ازهار و ریاح و وصف دمن و اطلال باشد غزل گفته شود.

گردآوری و بازنشر: اس ام اس کده

غزل “کجایید ای شهیدان خدایی”

از مولوی

کجایید ای شهیدان خدایی
بلاجویان دشت کربلایی
کجایید ای سبک روحان عاشق
پرنده‌تر ز مرغان هوایی
کجایید ای شهان آسمانی
بدانسته فلک را درگشایی
کجایید ای ز جان و جا رهیده
کسی مر عقل را گوید کجایی
کجایید ای در زندان شکسته
بداده وام داران را رهایی
کجایید ای در مخزن گشاده
کجایید ای نوای بی‌نوایی
در آن بحرید کاین عالم کف او است
زمانی بیش دارید آشنایی
کف دریاست صورت‌های عالم
ز کف بگذر اگر اهل صفایی
دلم کف کرد کاین نقش سخن شد
بهل نقش و به دل رو گر ز مایی
برآ ای شمس تبریزی ز مشرق
که اصل اصل اصل هر ضیایی

گرافیست و نشر: رمان کده