وصیت نامه بزرگان
وصیت نامه مجتبی کاشانی
شرح: درود بر پروردگار که مرا آفرید و قبل از آفرینش یاد و عشق خود را در قلب من جای داد:
شب و روز برندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
– درود بر پدر و مادرم که رنج رشد و تربیت مرا تحمل کردند و خدا آنها را رحمت کند که هرچه در توش و توان داشتند صرف آموزش من کردند، به ویژه آنکه در کودکی و قبل از دبستان خواندن قرآن و در دوران دبستان زبان انگلیسی به من آموختند و با این دو آموزش اول کلید ایمان و آنگاه کلید آشنایی و ارتباط با جهان را به من تحویل دادند.
درود بر همه معلمین و اساتید من از مکتب خانه تا دانشگاه، از مشهد تا شیراز و تهران و از ایرانی تا انگلیسی و آمریکایی و ژاپنی در این کشورها که اکثر آنها آدمهایی عاشق و فیلسوف بودند و دانایی، اندیشیدن، احساس مسئولیت و مفید بودن برای مردم و جامعه و لذت بردن از کار، دانش، تحقیق و خدمت را به من آموختند. به ویژه ژاپنی ها که تحولات زندگی شخصی، فکری و شغلی پس از سال ۱۳۶۵ را مدیون آنها می باشم. درود بر همسر و فرزندانم که پدر پرکار و پرمشغله ای چون من را تحمل کردند، پذیرایی و کمک کردند تا کامیابی در زمینه خدمات اجتماعی، صنعتی و فرهنگی مرا فراهم آورند.
