متن، حکایت و داستان آموزنده کوتاه در مورد عصبانیت

شرح: استادی پرسید:چرا وقتی عصبانی هستیم داد میزنیم ؟
یکی ازدانشجویان گفت: چون درآن لحظه خونسردیمان را از دست می دهیم
استاد گفت: این درست؛ اما چراباوجودی که طرف مقابل کنارمان است داد می زنیم ؟
بعد از بحث های فراوان سرانجام استاد چنین توضیح داد :
هنگامی که دو نفر از یکدیگر عصبانی هستند قلبهایشان از یکدیگر فاصله می گیرد و برای جبران این فاصله مجبورند داد بزنند،
هرچه عصبانیت بیشتر،فاصله بیشتر و آنها باید صدایشان را بلندتر کنند،
سپس استاد پرسید: هنگامی که دو نفر عاشق همدیگر باشند چه اتفاقی می افتد؟
آنها به آرامی با هم صحبت می کنند،چرا؟
چون قلب هایشان خیلی به هم نزدیک است و هنگامی که عشق شان به یکدیگر بیشتر شد حتی حرف معمولی هم باهم نمی زنند و فقط در گوش هم نجوا میکنند و عشق شان همچنان بیشتر می شود
سرانجام حتی نجوا هم نمی کنند و
فقط یکدیگر را نگاه می کنند
این همان عشق خداست به انسان
که خدا حرف نمی زند
اما همیشه صدایش رادر همه وجودت حس میکنی
اینجاست که بین انسان وخدا هیچ فاصله ای نیست
و می توانی در اوج همه شلوغی ها بدون اینکه لب به سخن بازکنی
با او حرف بزنی
خدایی باشید و عاشق….

گردآوری و بازنشر: استاتوس کده