وصیت نامه امام حسین(ع)
از کتاب از مدینه تا کربلا
شرح: امام حسین(ع) زمان حرکت از مدینه به سوی مکه این وصیت نامه را نگاشت و با مهر خویش ممهور ساخت و به برادرش محمد حنفیه تحویل داد: بسم الله الرحمن الرحیم… این وصیت حسین بن علی می باشد به برادرش محمد حنفیه. حسین گواهی می دهد به توحید و یگانگی خداوند و این که برای خدا شریکی نیست و محمد(ص) بنده و فرستاده اوست و آئین حق (اسلام) را از سوی خدا (برای جهانیان) آورده است و شهادت می دهد که بهشت و دوزخ حق است و روز جزا بدون شک به وقوع خواهد پیوست و خداوند همه انسان ها را در چنین روزی زنده خواهد نمود.
امام حسین(ع) در وصیت نامه خود پس از بیان عقیده خویش درباره توحید و نبوت و معاد، هدف خود را از این سفر این چنین اظهار نمود:
من نه از روی خودخواهی و یا برای خوشگذرانی و نه برای فساد و ستمگری از شهر خود بیرون آمدم، بلکه هدف من از این سفر، امر به معروف و نهی از منکر و خواسته ام از این حرکت، اصلاح مفاسد امت و احیای سنت و قانون جدم، رسول خدا(ص) و راه و رسم پدرم، علی بن ابی طالب(ع) می باشد. پس هر کس این حقیقت را از من بپذیرد (و از من پیروی کند) راه خدا را پذیرفته است و هر کس رد کند (و از من پیروی نکند) من با صبر و استقامت (راه خود را) در پیش خواهم گرفت تا خداوند در میان من و بنی امیه حکم کند که او بهترین حاکم است. و برادر! این است وصیت من به تو و توفیق از طرف خداست، بر او توکل می کنم و برگشتم به سوی اوست.
گردآوری و بازنشر: اس ام اس کده