(یوگاناندا که بود؟)
شرح: “موکوندالعل گوش” با لقب “یوگاناندا”، در روز پنجم ژانویه ۱۸۹۳ میلادی در گوراکپور دیده به حهان گشود. او تا سن ۲۷ سالگی در هند زندگی را گذراند، اما در سال ۱۹۲۰ به آمریکا مهاجرت کرد. یوگاناندا پسر دوم و فرزند چهارم از بین چهار پسر و چهار دختر می باشد، پدر و مادر او بنگالی و از طبقه کشتریا (سلحشوران و رزمندگان) هستند. پدرش، بهاگاباتی چاران گوش، کارمند شرکت راه آهن بنگال – ناگپور بود و سمتی در اندازه معاون داشت. وی مادر خود را، جیانا پرابها گوش، وقتی یازده ساله بود از دست داد. موکوندالعل گوش بعد از پایان دبیرستان در سال ۱۹۱۰ میلادی به همراه دوستش تصمیم گرفتند به معبدی در بنارس وارد شوند. مدتی در آن محل بود تا اینکه یک روز که به بازار رفته بود، ناگهان استادی را که بارها در مکاشفاتش مشاهده کرده بود، ملاقات کرد. نام این استاد، سوآمی شری یوکتشوار بود. وی معبدی در سرامپور داشت که در نزدیک کلکته، محل اقامت خانواده یوگاناندا بود و وی بر اساس دستور استادش به دانشکده کلیسایی و اسکاتلندی در کلکته رفت و بعد از دو سال به شعبه جدید آن در سرامپور وارد شد که نزدیک معبد استادش بود. در سال ۱۹۱۵ میلادی تحصیلاتش به اتمام رسید. و در همان سال نیز به طور رسمی وارد نظام رهبانیت گشت و عنوان یوگاناندا را که به معنای سرور و بهجت از طریق اتصال الهی می باشد، انتخاب کرد. وی پس از رفتن به آمریکا و پانزده سال اقامت در آن کشور در سال ۱۹۳۵ به هند مراجعت کرد و در این زمان از استادش لقب پاراهانسا را اخذ نمود که به معنای قوی برتر می باشد. استادش در سال ۱۹۳۶ دیده از جهان فرو بست. شری یوکتشوار، کریایوگا را از استادش یعنی لاهیری ماهاسایا دریافت کرده بود و وی نیز از آواتار بزرگ باباجی این دانش را آموخته بود.
از بین شاگردان وی می توان راجارسی جاکاناندا (۱۹۵۵-۱۸۹۲) و شری دایاماتا (متولد. ۱۹۱۴) را نام برد که به ترتیب پس از او رئیس و سرپرست انجمن خودشکوفایی (S.R.F) می باشند. یکی دیگر از مشهورترین شاگردان وی سوآمی کریاناندا (ت. ۱۹۲۶) می باشد که خیلی سریع پیشرفت کرد و در نوشتن تفسیر بر کتاب گیتا به یوگاناندا کمک می رساند. وی تاکنون ۸۵ کتاب نوشته و ۴۰۰ سرود و آهنگ ساخته است. وی همینک در هند و در نزدیکی دهلی نو زندگی را میگذراند. بین کریاناندا و انجمن خودشکوفایی، بر سر حق انتشار تعالیم یوگاناندا از زمان مرگ او، اختلاف می باشد. وی آموزش یوگا را در سال ۱۹۱۷ با تأسیس مدرسه ای با هفت شاگرد خردسال در یک دهکده در بنگال شروع کرد. این مدرسه سریع گسترش یافت و به مؤسسه ای مشهور تبدیل گشت و شعبه های جدیدی از آن ایجاد شد.
در سال ۱۹۲۰ میلادی از ائ برای حضور در کنگره بین المللی لیبرال های مذهبی در بوستون آمریکا دعوت بعمل امد. وی در آمریکا اقامت گزید و در ده سال بعد در سراسر آمریکا سخنرانی های متعددی انجام داد. در سال ۱۹۲۵ میلادی انجمن خودشکوفایی را در لوس آنجلس تأسیس نمود و سپس شعبه های متعددی در سایر نقاط آمریکا احداث شد. وی در اواخر دهه ۱۹۳۰ میلادی به تدریج از سخنرانی های عمومی کناره گرفت. وی در جوانی با قدیسان و یوگی های بسیاری دیدار نموده است که خاطرات خود را درباره آن ها در زندگی نامه خود نگاشته است. از جمله: استاد ماهاسایا، قدیس پرنده، قدیسی با دو جسم، قدیس عطرآگین، سوآمی ببرآسا.
از چهره های مشهوری که با آن ها ملاقات داشته می توان به این موارد اشاره داشت: ماهاتما گاندی، رابیندرانات تاگور وی در سال ۱۹۲۷ با رئیس جمهور وقت، کالوین لولیج، دیدار رسمی در کاخ سفید داشت. سرانجام یوگاناندا در هفتم مارس ۱۹۵۲ در لوس آنجلس، پس از یک سخنرانی دیده از جهان فرو بست.
کتابهایی که از وی به فارسی برگردان شده است شامل عناوین زیر می باشد:
سخنانی از پاراماهانسا یوگاناندا، خروش خمها (نقدی بر رباعیات خیام)،، انسان در جستجوی جاودانگی، او کجاست؟، خوشه هایی از باغ عشق، ، پیروزمندی در زندگی، شور عشق الهی، زندگی بدون هراس، گرد معبد عشق، سرگذشت یک یوگی، تقویم معنوی (اندیشه های الهام بخش برای هر روز) و… این بود زندگینامه یوگاناندا