شکر نعمت از امام محمد غزالی(كيمياى سعادت)

(قیمت چشم و گوش و دست و پا…)

شرح داستان: يكى، در پيش بزرگى از فقر خود شكايت میكرد و سخت میناليد

– خواهى كه ده هزار درهم داشته باشى و چشم نداشته باشى؟

– البته كه نه. دو چشم خود را با همه دنيا عوض نمی‏كنم.

– قلت را با ده هزار درهم، معاوضه می‏كنى؟؟

– نه

– گوش ودست و پاى خود را چطور؟؟

– هرگز…

بزرگ گفت: پس هم اكنون خداوند، صدها هزار درهم در دامان تو گذاشته است. باز شكايت دارى و گله میكنى؟ بلكه تو حاضر نخواهى بود كه حال خويش را با حال بسيارى از مردمان عوض كنى و خود را خوش‏تر و خوش بخت‏تر از بسيارى از انسان‏هاى اطراف خود می‏بينى. پس آنچه تو را داده ‏اند، بسى بيش‏تر از آن است كه ديگران را داده‏ اند و تو هنوز شكر اين همه را به جاى نياورده، خواهان نعمت بيش‏ترى هستى!!