(شعر عاشقانه عشق)
شاعر: ابن فارض
چه با عظمت است محبت!
پس از صميم قلب خود را تسليم آن كن
عشق چيز كمي نيست
كسي كه به بيماري مزمن عشق گرفتار شده است
عشق را از روي عقل اختيار نكرده است
بدون عشق زندگي كن
چرا كه راحتي آن سختي است
و آغازش مريضي و پايانش كشته شدن است
در نزد من مرگ در راه عشق عين زندگي است
و اين بخاطر عشقي است كه به محبوبم دارم
اين كشته شدن تفضلي است كه او بر من نموده است
پس اگر زندگي با سعادت ميخواهي
در راه او بمير كه شهيد خواهي بود
و اگر نه كساني هستند كه اهل اين عشق سوزانند
به كشته عشق بگو كه حقش را اداء كردي
و به مدعي بگو هيهات
هيچگاه چشم با سياهي سرمه چشم سياه نميشود
محبوب من شما هستيد
چه روزگار نيكي كند چه بدي
پس شما هر طور كه دوست داريد باشيد
من همان دوست شما كه بودم هستم
عذاب رسیده از شما در نزد من گوارا است
و جور و ستمي كه شما بر اساس حكم عشق بر من روا ميداريد
عين عدل است
شما دل مرا ربوديد
در حالي كه دل من جزئي از من است
براي شما چه ضرري داشت اگر همه وجود مرا ميبرديد
و آن نزد شما ميماند؟!
مردم همه فهميده‌اند كه من كشته نگاه او هستم
چرا كه او در هر يك از اعضاي من تيري نشانده است
اگر روزي نام او برده شد
به پاس او همگي به سجده درافتيد و
اگر نمايان شد بسوي صورتش نماز بخوانيد…
گرد آوری و بازنشر: عاشقانه ها