(بیوگرافی مهرداد اوستا)

شرح: “محمدرضا رحمانی” ملقب به مهرداد اوستا، در روز ۲۰ بهمن ماه سال ۱۳۰۸ هجری در شهر بروجرد زاده شد. در سال ۱۳۲۰ و زمانیکه که دوازه سال سن داشت به همراه خانواده خود به تهران مهاجرت کرد و دوره دبیرستان را در یکی از دبیرستان های شبانه این شهر به اتمام برد. مهرداد تحصیلات دانشگاهی اش را از سال ۱۳۲۷ با ورود به دانشگاه معقول و منقول دانشگاه تهران شروع نمود و ابتدا لیسانس معقول و منقول را دریافت کرد، و بعد با ادامه ی تحصیل، با مدرک فوق لیسانس در رشته فلسفه از همین دانشکده فارغ التحصیل گشت. از استادان مهرداد می توان به بدیع الزمان فروزانفر نام برد. محمدرضا رحمانی همزمان با تحصیل در دانشگاه، به استخدام وزارت آموزش و پرورش در آمد و به عنوان دبیر در چندین دبیرستان تهران به تدریس مشغول بود. وی در سال های ۱۳۳۳ و ۱۳۴۵ دو بار ازدواج کرد که نتیجه آن یک پسر و سه دختر بود. در سال ۱۳۲۷ اوستا تحت عنوان مسئول ساماندهی کتابخانه ها، مقالات و کتاب های ادبی در وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش) مشغول به کار گشت. در همین حین به عنوان دبیر در تعدادی از دبیرستان های تهران به تدریس پرداخت.

اوستا از سال ۱۳۳۳ و زمانی که فقط ۲۵ سال سن داشت به عنوان جوانترین استاد، به تدریس در دانشگاه تهران در رشته های مختلف علوم انسانی مشغول بود. رشته های تدریس شده توسط او شامل زبان فارسی، ادبیات فارسی، تاریخ هنر، تاریخ اجتماعی هنر، زیبایی‌شناسی، روش تحقیق در زیبای شناسی، فلسفه، فلسفه تاریخ و تاریخ موسیقی می شد. نبوغ و پشتکار او سبب گشت تا در سال ۱۳۳۶ به عضویت “شورای بررسی رساله های دکترای دانشجویان دوره‌ دکتری ادبیات فارسی” منتسب گردد.

ادامه‌ی خواندن→

گلچین شعرهای ادبی زیبا

وفا نكردي و كردم، خطا نديدي و ديدم
شكستي و نشكستم، بُريدي و نبريدم
اگر ز خلق ملامت، و گر ز كرده ندامت
كشيدم از تو كشيدم، شنيدم از تو شنيدم
كي ام، شكوفه اشكي كه در هواي تو هر شب
ز چشم ناله شكفتم، به روي شكوه دويدم
مرا نصيب غم آمد، به شادي همه عالم
چرا كه از همه عالم، محبت تو گزيدم
چو شمع خنده نكردي، مگر به روز سياهم
چو بخت جلوه نكردي، مگر ز موي سپيدم
بجز وفا و عنايت، نماند در همه عالم
ندامتي كه نبردم، ملامتي كه نديدم
نبود از تو گريزي چنين كه بار غم دل
ز دست شكوه گرفتم، بدوش ناله كشيدم
جواني ام به سمند شتاب مي شد و از پي
چو گرد در قدم او، دويدم و نرسيدم
به روي بخت ز ديده، ز چهر عمر به گردون
گهي چو اشك نشستم، گهي چو رنگ پريدم
وفا نكردي و كردم، بسر نبردي و بردم
ثبات عهد مرا ديدي اي فروغ اميدم؟

*

*

آثار و اشعار مهرداد اوستا

اس ام اس کده

*

*
با من بگو تا کیستی, مهری؟ بگو, ماهی؟ بگو
خوابی؟ خیالی؟ چیستی؟ اشکی؟ بگو، آهی؟ بگو
راندم چو از مهرت سخن گفتی بسوز و دم مزن
دیگر بگو از جان من, جانا چه می‌خواهی؟ بگو
گیرم نمی‌گیری دگر, زآشفته ی عشقت خبر
بر حال من گاهی نگر, با من سخن گاهی بگو
ای گل پی هر خس مرو, در خلوت هر کس مرو
گویی که دانم, پس مرو، گر آگه از راهی بگو
غمخوار دل ای مه نیی, از درد من آگه نیی
ولله نیی, بالله نیی, از دردم آگاهی بگو ؟
بر خلوت دل سرزده یک شب درآ ساغر زده
آخر نگویی سرزده, از من چه کوتاهی بگو؟
من عاشق تنهایی‌ام سرگشته شیدایی‌ام
دیوانه‌ای رسوایی‌ام, تو هرچه می‌خواهی بگو

ادامه‌ی خواندن→