(بیوگرافی کامل فخرالدین عراقی)
شرح: “شیخ فخرالدین ابراهیم بن بزرگمهر بن عبدالغفار همدانی” معروف به “فخرالدین عراقی” در سال ۶۱۰ هجری قمری در محله کمیجان اراک دیده به جهان گشود. وی يکي از بزرگترين شاعران و عارفان زمان خویش بوده است. او در نثر فارسي کتاب بسيار معروفي بنام “لمعات”در تصوف تأليف کرده است که فوق العاده با شور و زیبا به نگارش درآمده و همچنین نیز انشاي عاشقانه بسيار لطيفي را داراست. فخرالدین، پس از تکمیل آموزش قرآن برای ادامة تحصیل از کمیجان به همدان مهاجرت کرد و در آنجا به تحصیل ادامه داد. او در زمان کودکی قرآن را از بر نمود و می‌توانست آن را با صدای شیرین و صحیح قرائت کند. عراقی زمانیکه که هفده ساله شد به هندوستان رهسپار شد و به شاگردی شیخ بهاء الدین زکریا درآمد و بعد از مدتی با دختر وی ازدواج کرد. بعد از مرگ شیخ بهاءالدین در حالیکه، عراقی را به جانشینی خود گمارده بود، عراقی عزم مکه و مدینه نمود، و پس از حج در قونیه، به خدمت صدرالدين قونيوي رسید. او پس از سال ها اقامت در روم به سمت شام رفت و در هشتم ذیقعد سال ۶۸۸ هجری قمری در شهر دمشق دار فانی را وداع گفت. این بود مختصری از زندگینامه فخرالدین عراقی