(بیوگرافی کامل عرفان نظرآهاری)

شرح: “عرفان نظرآهاری” نویسنده و شاعر کودکان و نوجوانان است، وی در سال ۱۳۵۳ هجری در شهر تهران دیده به جهان گشود. وی کارشناس زبان و ادبیات انگلیسی بوده و مدرک دکتری خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی اخذ کرده است، همچنین همینک دانشجوی دوره دکترای تاریخ فلسفه می باشد. وی پنج عنوان کتاب پژوهشی در زمینه ادبیات فارسی با عناوینی مانند: عدالت طلبی و ستم ستیزی ارزش زندگی، مرگ و هستی، قناعت و عشق را به رشته تحریر درآورده است. او همچنین آثار متعددی در زمینه ادبیات کودک و نوجوان منتشر کرده است. نظرآهاری درسال ۲۰۰۱ میلادی برگزیده نخست کنگره شعر زنان شد، همچنین در سال ۲۰۰۲-۲۰۰۳ برگزیده کتاب سال جمهوری اسلامی ایران از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین جشنواره ادبی “پروین اعتصامی” برای کتاب “کوله پشتی ات کجاست؟” شد. همچنین در سال ۲۰۰۵ میلادی برگزیده کتاب سال سلام بچه ها برای کتاب “نامه های خط خطی” و… گردید. او هم اکنون مشغول به تدریس در دانشگاه ها و مراکز علمی، پژوهشی و آموزشی می باشند.

معرفی آثار عرفان نظرآهاری:
روی تخته سیاه جهان با گچ نور بنویس، پشت کوچه های ابر، کوله پشتیت کجاست، جوانمرد، نام دیگر تو، من هشتمین آن هفت نفرم، از روزهای سادگی، هر قاصدکی یک پیامبر است، چای با طعم خدا و… این بود مختصری از زندگینامه عرفان نظرآهاری

(بیوگرافی کامل نظام الدین عبیدالله زاکانی)

شرح: “خواجه نظام الدین عبیدالله زاکانی” معروف به “عبید زاکانی” شاعر و نویسنده ی طنزپرداز ایرانی و فارسی زبان قرن هشتم هجری بودند. علت مشهور بودن خواجه به لقب “زاکانی” نسبت داشتن وی به خاندان زاکان است که این خاندان تیره ای از “عرب بنی خفاجه” بود که بعد از مهاجرت آنها به کشور ایران به نزدیکی رزن از توابع همدان رفته و در آن ناحيه سکنی گزیدند. از سرگذشت و وقايع زندگانی عبید زاکانی اطلاعات کافی و مفصل قابل استنادی وجود ندارد. لیک از تلیفاتی که از خود عبید زاکانی باقی مانده است مشخص است که بیشتر منظور وی انتقاد اوضاع زمان به زبان هزل و طیبت بوده است. مجموع اشعار جدی که از عبید زاکانی باقی مانده و در کلیات به طبع رسیده، از ۳۰۰۰ بیت نیز بیشتر نیست.
صرف نظر از اینکه او نیز شاعری متوسط در حد و اندازه خویش بوده است، همگان نام عبید زاکانی را با طنز و هزل عجین و اغلب عامه عبید را به لطایف شیرین و طنزش می‌شناسند.

دیوان لطایف عبید شامل موارد زیر است:
ریش نامه، تضمینات و قطعات، رباعیات، رساله دلگشا، تعریفات ملا دو پیاز، سنگتراش، اخلاق الاشراف، ترجیع بند ج…، موش و گربه، صد پند.
باید گفت که در میان این آثار موش و گربه شهرت بسیار دارد و همچنین صد پند و ریش نامه  از همه لطیف تر هستند. وفات عبید زاکانی را “تقی الدین کاشی” در تذکره خود سال ۷۷۲ ذکر کرده است و صادق اصفهانی در کتاب شاهد صادق آن را ذیل وقایع سال ۷۷۱ بیان داشته است. لیک مشخص است که عبید نیز، تا اواخر سال ۷۶۸ ه.ق در قید حیات بوده اند…. و به طور قطع یقین وفات عبید زاکانی بین سالهای ۷۶۸ و ۷۶۹ و یا ۷۷۲ به وقوع پیوسته است. این بود مختصری از زندگینامه عبید زاکانی

(بیوگرافی کامل محمدرضا عبدالملکیان)

شرح: “محمدرضا عبدالملکیان” در سال ۱۳۳۱ هجری شمسی در شهرستان نهاوند دیده به جهان گشود. وی تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در همين شهرستان گذراند و پس از آن با ادامه تحصيل در رشته كشاورزي، با اخذ مدرک ليسانس  مهندسي كشاورزي در سال ۱۳۵۷ هجری شمسی در موسسه مطالعات و تحقيقات اجتماعي دانشگاه تهران به كار مشغول و در سال ۱۳۶۳ به وزارت كشاورزي منتقل شد.

عبدالملکیان تحصيلات خود را تا مقطع كارشناسي ارشد در رشته مديريت ادامه داده و در حال حاضر به عنوان مديركل دفتر آموزش‏هاي رسمي و حرفه كشاورزي مشغول به كار هستند. وی كار شعر را از زمان دبيرستان آغاز كرد و در سال ۱۳۵۴ نخستين مجموعه شعری اش را منتشر كرد. عبدالملکیان طي بيش از ۳۰ سال فعاليت شعري علاوه بر چاپ و انتشار چندين عنوان مجموعه شعر، عهده دار مسئوليت‏ هاي گوناگون فرهنگي و ادبي نيز بوده است، در حال حاضر مدير عامل دفتر شعر جوان، عضو هيئت مديره انجمن شاعران ايران و عضو شوراي عالي خانه هنرمندان ایران می باشند. پسر او گروس عبدالملکیان نیز شاعر می باشند.

معرفی مجوعه آثار محمدرضا عبدالملکیان:
ريشه در ابر، ساده با تو حرف مي‏زنم، ردپاي روشن باران، آوازهاي اهل آبادي، گزيده ادبيات معاصر، مه در مه، رباعي امروز، و… این بود مختصری از زندگینامه محمدرضا عبدالملکیان

(بیوگرافی کامل گروس عبدالملکیان)

شرح: “گروس عبدالملکیان” در سال ۱۳۵۹ دیده به جهان گشود، وی شاعر معاصر و جوان ایرانی پسر محمد رضا عبدالملکیان شاعر ایرانی می باشد. گروس از شاعران حرفه ای سال های اخیر کشور است که به سبب سادگی لحن و سهل و ممتنع بودن خیال شعرهایش مورد توجه مخاطبان خاص و عام بوده است، کتاب های شعری او نیز جوایز متعددی را در این سالها به خود اختصاص داده است. نخستین مجموعه وی تحت عوان “پرنده ی پنهان” نوشته شده در سال ۱۳۸۱، جایزه ی شعر کارنامه را از آن خود کرد، و نیز دومین اثر وی تحت عنوان “رنگ های رفتهٔ دنیا” در سال ۱۳۸۳ جایزه ی کتاب سال شعر جوان را. همچنین گروس عبدالملکیان یکی از برگزیدگان جشنواره شعر فجر و سرو بلورین بوده اند.

معرفی کتاب های گروس عبدالملکیان:
– سطرها در تاریکی جا عوض می کنند، پرندهی پنهان، رنگ های رفته ی دنیا و… این بود مختصری از زندگینامه گروس عبدالملکیان

(بیوگرافی صائب تبریزی)

شرح: “میرزا محمدعلی صائب تبریزی” شاعر اوايل قرن يادهم هجري است. او بزرگ ترین غزل سرای قرن یازدهم هجری بود. پدر صائب تبریزی یک تاجر معتبر و همچنین خانواده صائب جزو هزار خانواری بودند که به دستور شاه عباس اول صفوی از تبریز کوچ کرده و در محله عباس آباد اصفهان ساکن شده بودند. صائب ابتدا از حكيم ركن الدين مسعود كاشاني، متخلص به مسيح، كه از افاضل حكما و اطباء و شعراي عصر خود بود، كسب معلومات نمود. سپس نزد حكيم شرف الدين حسن شعايي اصفهاني رفته و به تحصيل علوم مشغول شد. وی در سال ۱۰۳۴ هـجری قمری از اصفهان عازم هندوستان شد و بعد به هرات و کابل رفت. حکمران کابل، خواجه احسن الله مشهور به ظفرخان، که خود شاعر و ادیب بود، مقدم صائب را گرامی داشت. ظفرخان پس از مدتی به خاطر جلوس شاه جهان، عازم دکن شد و صائب را نیز با خود همراه بود.

در سال ۱۰۴۲ ه‍جری قمری صائب تبریزی به ایران بازگشت و در اصفهان سکنی گزید. شاه عباس دوم صفوی به او مقام ملک الشعرایی داد. صائب تبریزی هشتاد سال زندگی کرد و سرانجام در اصفهان به دیار حق شتافت. زمان فوت وی در سال ۱۰۸۶ یا ۱۰۸۷ هجری قمری بوده است. آرامگاه صائب در اصفهان، در محلهٔ لَنبان، در محلی است که در زمان حیات وی معروف به تکیه میرزا صائب بود. مقبرهٔ صائب در باغچه ای در شهراصفهان در خیابانی که به نام صائب تبریزی نامگذاری شده است قرار دارد. این بود مختصری از زندگینامه صائب تبریزی

(بیوگرافی صوفی عشقری)

شرح: “غلام نبی عشقری” در سال ۱۲۷۱ خورشیدی در شهر کابل دیده به جهان گشود. عشقری هنوز نخستین سال های کودکی را سپری نکرده بود که پدر، مادر و برادرش را از دست داد. وی از ۱۸ سالگی به شاعری روی آورد. در سال ۱۲۹۳ خورشیدی عشقری نخستین شعرش را به تخلص عشقری سرود. بسیاری از اشعارش در روزنامه های آن زمان به چاپ رسید و ۷۰ سال تمام به شاعری پرداخت. وی در سال ۱۳۳۵ شغل صحافی را برگزید و با کتاب سروکار پیدا نمود و بعداً بزم‌های شاعرانه برپا می‌نمود و بالاخره در ۹ تیر ۱۳۵۸ خورشیدی صوفی غلام نبی عشقری در سن ۸۷ سالگی درگذشت و در شهدای صالحین به خاک سپرده شد. سبک شعر ویدر دو گونه بود. دسته ای از اشعار عشقری در سبک ادبی استوار بوده و دسته ای با بهره گیری از واژگان زبان عامیانه سروده شده است. این بود مختصری از زندگینامه صوفی عشقری

(بیوگرافی جلیل صفر بیگی)

شرح: جلیل صفر بیگی متولد ۱۳۵۲ ایلام دارای مدرک کارشناسی ریاضی و مسئول واحد ادبيات حوزه هنري استان ايلام می باشند. اشعار وی در قالب رباعی و شعر نو است. خلاقيت و كشف هاي ناب و زيبا در شعرهای عاشقانه و اجتماعي او  به وفور دیده می شود. رباعی های وی در قالب رباعی با رباعی های شاعران قدیم متفاوت بوده، بطور مثال در کتاب ” كم كم كلمه مي‌شوم “رباعي هايي مشاهده می شود كه ديگر تعريف رباعي و خصوصياتي كه در كتب قديم براي آن برشمرده‌ شده، در مورد آنها صدق نمي‌كند. مانند رباعي هایی كه در هيچ كدام از مصراع هايش قافيه رعايت نشده است و تنها وزن رباعي دارد. یا رباعی هایی كه سه مصراع كاملا و عينا شبيه هم دارد و تنها مصراع سوم، متفاوت است. در این رباعیات برای اولین بار در شعر فارسی به كلمات عجيب و دور از ذهني مثل لئوناردو داوينچي و يا ژوكوند برمیخوریم.

مي خواستم اين شعر رباعي باشد
اما چه كنم قافيه اش اندك بود
در دفتر سرنوشت من دست ببر
بين من و مرگ ويرگولي بگذار

دستور بده كه صندلي را بكشند
دستور بده كه صندلي را بكشند
ما منت مرگ را نخواهيم كشيد
دستور بده كه صندلي را بكشند!

اين قرمز تند را تو يادم دادي‌
موهاي بلوند را تو يادم دادي‌
انگار لئوناردو داوينچي هستم‌
لبخند ژوكوند را تو يادم دادي

معرفی کتاب های جلیل صفربیگی:
– چرا پرنده نباشم، او نویسی، کم کم کلمه میشویم، شکلکی برای مرگ، سونات بلوط، واران، عاشقانه های یک زنبور کارگر، انجیل به روایت جلیل، و … این بود مختصری از زندگینامه و معرفی آثار جلیل صفر بیگی

(بیوگرافی محمد حسین صفای اصفهانی)

شرح: محمد حسین صفای اصفهانی در سال ۱۲۳۱ – ۱۲۶۹ هجری- در فریدون شهر متولد شد. وی در آغاز جوانی به تهران رفت و هنوز بیست سال نداشت که به مسلک تصوف گرائید. او پس از چندی با میرزا محمد رضا مستشار الملک وزیر خراسان آشنا شد وهمراه میرزا به مشهد رفت و در این شهر سکونت گزید. اقامت طولانی مدت صفا در مشهد تا زمان مرگ ادامه یافت و پس از درگذشت مستشار الملک، فرزندش میرزا علی محمد مؤتمن السلطنه که به حکومت خراسان رسیده بود همچنان صفا را گرامی داشت. صفا در طول زندگی خود گوشه نشینی و عزلت پیشه نمود و در سراسر عمر تجرد اختیار کرد. شهرت صفای اصفهانی در غزل های زیبا و دلکش اوست که دارای وزن خاصی است و به همین دلیلچهره مشخصی به این شاعر صوفی مسلک بخشیده است. در اشعار صفا رگه هایی قوی از تصوف و عرفان نیز مشاهده می شود که از روحیه گوشه نشینی و درویشانه شاعر نشأت می گیرد.

آثار به یاد گار مانده از این شاعر غزل سرا عبارتند از: دیوان اشعار او مشتمل بر غزل، قصیده، رباعی و یک مثنوی به سبک گلشن راز شیخ محمود شبستری. صفا در سال ۱۳۱۴ بیمار شد و این بیماری که تا زمان مرگش بطور انجامید .وی در سال ۱۳۲۲ ه.ق درگذشت. این بود مختصری از زندگینامه محمد حسین صفای اصفهانی.